Blog

Lekker rennen door de natuur, met als het even kan, wat hoogtemeters. Trailrunnen als alternatief voor hardlopen op het asfalt wordt steeds populairder. Veel mensen gaan hiervoor naar Zwitserland, Frankrijk of Spanje. De afgelopen jaren worden er in Bosnië en Herzegovina steeds meer trailruns georganiseerd en wat ons betreft duurt het niet meer lang voordat mensen om deze reden een vakantie naar dit mooie land boeken.

---

Iedereen die wel eens in Bosnië en Herzegovina is geweest, weet hoe mooi het bergachtige landschap hier is. De lijst van pieken boven de 1.000 meter is enorm. Veel van de natuur is nog redelijk ongerept en de wandelpaden zijn misschien ook niet altijd even goed aangegeven. De avontuurlijke en sportieve reiziger is hier daarom helemaal op zijn of haar plek.

• 

• 

Vučko Trail

Afgelopen jaar heb ik zelf meegedaan aan de Vučko Trail. De wedstrijd heeft haar naam te danken aan de mascotte van de Olympische Winterspelen in 1984. Deze werden toen gehouden in Sarajevo en de inwoners van de stad zijn daar nog altijd erg trots op. De trailrun gaat dan ook over een van de Olympische bergen, namelijk Bjelašnica.

Het is op die zonnige zaterdagmiddag in juni voor mij de eerste keer dat ik meedoe aan een echte trailrun en ik sta in de startblokken voor de 37km met 1450 hoogtemeters. Ik vind het wel een beetje spannend, het is namelijk nogal een afstand en in Nederland kun je niet echt op een soortgelijk parcours trainen. Maar de tijdslimiet is 9 uur en zelfs met snelwandelen zou binnen de tijd de finish moeten kunnen halen.

• 

• 

• 

De tijd staat stil in Lukomir

Na het startschot staat ons direct een steile beklimming te wachten. Ik probeer te blijven rennen, maar al snel gaat dit niet meer. Gelukkig geldt dat voor iedereen om me heen. Na iets meer dan een kilometer sta ik op de eerste top en gun ik mezelf even uit te rusten en te genieten van het uitzicht. Ik ben direct een runner’s high te pakken! Maar, what goes up, must go down, en dus vervolg ik mijn weg.

Tijdens het hardlopen maak ik vrienden met Bosniërs, Kroaten en Slovenen en ik kom er al snel achter dat ik een van de weinige lopers ben die niet uit de regio komt. Het bevestigt mijn beeld dat Bosnië door trailrunners nog niet zo ontdekt is. En dat terwijl het hier zó mooi. Een van de bezienswaardigheden onderweg is Lukomir. Het is het hoogstgelegen bewoonde dorp in Bosnië en Herzegovina. Er wonen slechts een paar families. Er gaat alleen een grindweg hier naartoe en daardoor is het dorp in de winter maandenlang niet toegankelijk vanwege de sneeuw. Van eerdere bezoeken aan dit dorp weet ik dat er vooral oudere mensen wonen. Hun kinderen trekken meestal toch naar de stad. Om een kleine impressie te krijgen kun je de documentaire ‘Winterslaap in Lukomir’ kijken.

In Lukomir is ook een uitgebreide verzorgingspost. Er is water, cola, bananen, chips.. De tussentijden worden hier met pen en papier genoteerd. Ik voel me nog hartstikke fit en kan niet wachten verder te gaan. Het is wel bloedheet, maar gelukkig heb ik mijn camelbak met een liter water bij me. Dat is ook verplicht als je aan deze trail meedoet. Onderweg zijn er ook op verschillende plekken waterbronnen en daardoor heb ik nooit een gebrek aan water.

Uitgeput, maar vol energie

Ik ren door het gras, over de rotsen en langs de paarse, witte en gele bloemetjes. Hoewel ik geen moment spijt heb van mijn deelname, geven mijn benen toch wel het signaal af dat ze een beetje moe worden. Zelfs mijn hardloophorloge heeft het begeven. Hij heeft nog nooit zo’n lange run hoeven meten.

Bij de laatste verzorgingspost neem ik dan ook uitgebreid de tijd om bij te tanken en om de lieve hond die daar ligt te knuffelen. Als ik genoeg energie heb verzameld ga ik de confrontatie met de laatste kilometers aan. Heel even verdwaal ik een beetje, omdat ik het roze vlaggetje dat de route aangeeft miste. Gelukkig vind ik alsnog de goede weg en lichamelijk uitgeput, maar mentaal energieker dan ooit, ren ik over de finish!

Waarom trailrunnen in Bosnië zo geweldig is?

Je bent een dag sportief bezig in de buitenlucht en ziet een stuk meer dan wanneer je gaat wandelen. Je komt op unieke plekken die je anders als toerist niet zo snel ziet. De organisatie is geweldig en alle mensen die vrijwilliger zijn of meedoen zijn erg vriendelijk. De sfeer is onwijs positief en je proeft een beetje van de Bosnische gastvrijheid. En, niet onbelangrijk, het is spotgoedkoop!

Naast de Vučko Trail, die jaarlijks in juni plaatsvindt en afstanden heeft van 13km tot 63km, zijn er nog een aantal andere trails die ik je wil aanraden. Allereerst de Jahorina Trail, de wedstrijd op de andere beroemde Olympische berg. Deze vindt jaarlijks plaats in juli en het parcours gaat zelfs over de verlaten bobsleebaan. Het ultraparcours is zelfs 88km en heeft 1885 hoogtemeters! Als ik dat wil halen moet ik toch echt een beetje meer trainen.

• 

• 

• 

De Skakavac Trail is in september en leid je naar de bergen aan de noordkant van Sarajevo, met als een van de hoogtepunten de Skakavac waterval. Ook hier zijn wisselende afstanden, variërend van 22km tot 49km. En dan is er in augustus nog de Čvrsnica Ultra Trail, in de buurt van Blidinje, tussen Konjic en Mostar. Hier is het landschap wat droger en onderweg kom je onder andere stećci tegen, middeleeuwse grafstenen met bijzondere inscripties. Je kunt kiezen uit vier afstanden (10km-50km) met wisselende hoogtemeters.

Er is dus in de zomer elke maand een trailrun waar je je vakantie mee kunt combineren en ook als je geen ervaren loper ben, kun je meedoen aan deze wedstrijden. Laat je me hieronder even weten waar jij gaat lopen?

*De foto’s zijn gemaakt door Cat Norman. Meer van haar werk kun je vinden op haar Instagram of op haar website.

Wist je dat Bosnië en Herzegovina regelmatig het land van het water genoemd wordt? Er zijn namelijk zoveel mooie rivieren te vinden. Drie springen er in mijn ogen echt tussen uit. Welke dat zijn? Dat vertel ik je in deze blog. Ben je er klaar voor?

1. Neretva rivier

Mijn favoriet (en ja, ik ben een heel klein beetje bevooroordeeld 😉 ) is natuurlijk de Neretva rivier. De bron van deze rivier bevindt zich op de berg Lebršnik. Wist je dat het water vlakbij de bron een temperatuur heeft van 7-8 graden en daarmee één van de koudste rivieren ter wereld is?

De rivier stroomt via de Neretva Canyon naar Konjic en het Jablanica meer. Onderweg komt de rivier langs een aantal stuwdammen. Verder is deze rivier bekend omdat zij door Mostar onder de Stari Most stroomt. Vandaar stroomt zij richting het zuiden langs het eeuwenoude plaatsje Počitelj.

Ook stroomt de Neretva door mijn plaatsje Čapljina om vervolgens bij Metković (Kroatië) via de rivierdelta de Adriatische zee in te stromen. De rivier is 225 km lang.

De Neretva rivier zorgt met haar schoonheid dat de E73 weg vanuit Mostar naar Jablanica één van de mooiste routes van het land is. Veel mensen die deze weg gereden hebben zullen dit beamen.

Tip

In mijn ogen is de Neretva rivier op haar mooist vlakbij het Boračko jezero (meer) bij Konjic. Daar bevindt zich namelijk de Neretva Canyon. In deze Canyon worden dagelijks rafting trips georganiseerd. Heel gaaf om te doen!

2. Una rivier

Het verhaal gaat dat de Una rivier haar naam aan de Romeinen te danken heeft. Toen de Romeinen deze rivier ontdekten waren ze zo verrast door haar schoonheid, dat ze het “Una” – “Die ene” hebben genoemd.

En dat de Una rivier beeldschoon is, dat kan ik alleen maar bevestigen. Wat is deze rivier een plaatje! Het is een van de schoonste en zuiverste rivieren die ik heb gezien. Je ziet dwars door het water de bodem. Dan heb ik het nog niet eens gehad over de mooie kleuren waar de rivier uit bestaat.

Eigenlijk maakt het niet uit waar je de Una rivier bezoekt. Er zijn twee plekken die ik je zeker wil aanraden en die het bezoeken meer dan waard zijn.

De eerste plek kun je vast wel raden wanneer je de instagram– of facebook pagina van Dit is Bosnië volgt. Dat is uiteraard de Strbacki Buk: die magnifieke waterval.

De Strbacki Buk is het startpunt van diverse rafting trips die worden georganiseerd. Ben jij een avonturier? Dan is dit echt iets voor jou!

Plek nummer twee is in de plaats Bihać. In de plaats zelf heb je een zwemplek waar je ontzettend relaxed kunt chillen. Ook vlak buiten de stad vind je meerdere plekken waar je van deze rivier kunt genieten.

De Una rivier ontspringt uit de noordoostelijke helling van de berg de Stražbenica, is 215 km lang en is op meerdere plekken de grens tussen Bosnië en Herzegovina en Kroatië.

Tip

Dit jaar wordt de 46ste editie van het Una Regeta evenement georganiseerd. Van 25 juli t/m 28 juli is het een groot feest. Overdag heerlijke raften en kanoën en ’s avonds genieten van een heerlijke barbecue en zonsondergang onder het genot van een heerlijk drankje en live muziek. Bekijk hieronder de korte aftermovie van vorig jaar.

3. Drina rivier

Een rivier die nog niet echt bekend is onder de toeristen, omdat het in een gebied ligt waar nog niet veel toeristen komen, is de Drina rivier.

De Drina ontstaat waar de rivieren Tara en Piva samenkomen. Dit is bij het Bosnische dorpje Hum en het Montenegrijnse Šćepan polje. De Drina rivier is de langste rivier in dit rijtje met een lengte van 346 km.

Hoe mooi de Drina rivier is zie je hieronder op de foto. Zie je die azuurblauwe kleur die de rivier heeft? Is het geen plaatje?

De Drina stroomt vanaf Foca richting Goražde, een leuke kleine stad in het oosten van Bosnië. Trekpleister op de Drina rivier is de oude brug Mehmed Paša Sokolović in Višegrad.

Tip

Jaarlijk wordt het Drina Regeta evenement georganiseerd. Zo ook dit jaar van 18-22 juli. Je vaart dan met een bootje in een optocht de Drina rivier af. ’s Avonds (en overdag) is er tijd voor gezelligheid en voor muziek. Hieronder een korte aftermovie van vorig jaar.

Dit zijn in mijn ogen de drie mooiste rivieren in Bosnië en Herzegovina. Ben jij het met mij eens? Of vind jij toch een andere rivier mooier? Vertel het me dan in een reactie hieronder.